آشتی وحید و عارف مقالة

"ایام تابستان که بباغ میرفتیم عارف قزوینی نیز که با پدرم محشور بود و باو مهر میورزید بآن باغ میآمد و غالبا نزد ما میماند. سالی چند نیز در محلهء اکباتان همدان مسکن گزین بود ولی در هر حال و در هر جا که بود به نزد پدرم‌ میآمد زیرا منزل و باغ او را محیطی دنج و آسوده برای زندگی میدانست. وقتی پدرم خبر شد که وحید بباغ ما آمده است مقدم او را گرامی شمرد و عارف را صدا کرد و با وحید دست بدست داد و بدون هیچ مقدمه و صحبتی روی هم را بوسیدند و وحید بسته‌ای را که در دست داشت نزد عارف گذاشت و گفت این‌ شماره‌های اخیر ارمغان است که برای شما ارمغان آورده‌ام."