یادی از محمد علی مددی مقدمة ومراجعة

"سفری نبود که به‌ تهران بیایم و مددی را نبینم و این روال تا چند ماه ادامه داشت و البته این بیشتر به جهت‌ صفات نیک و طبیعت پرمحبت و ویژهء مددی بود. مددی را باید یکی از مهره‌های اصلی نسل دوم مجسمه‌سازی ایران شمرد. این نسل کار خود را از اوایل دههء 1340 در دانشکدهء هنرهای زیبا(و تا حدودی دانشکدهء هنرهای تزئینی)آغاز کرد و تبدیل به بدنه اصلی مجسمه‌سازی معاصر ایران گردید. امروز هم موتور مجسمه‌سازی ایران از وجود این گروه در حرکت است و در هر فعالیتی در این زمینه نام کس و یا کسانی از این گروه‌ دیده می‌شود. مددی به مجسمه‌سازی عشق می‌ورزید و عمر خود را وقف آن کرده بود. آرزوی نهایی‌اش (به تصویر صفحه مراجعه شود) @زنده‌یاد محمد علی مددی (که آرزوی همه مجسمه‌سازان است)داشتن یک کارگاه مجهز و مستقل بود. گاهی اندیشیده‌ام که من این رأی و نظر را می‌پسندم که بگویم:شعر محصول بیتابی آدم است در لحظاتی که شعور نبوت بر او پرتو انداخته."