باده های فراموش آغازها الأدب والفن

"بار دیگر ورق خرود در صریح حوالی اسفند بودیم دشت‌ها از وقوع قریب بهاری کلان موج می‌زد باز خمیازه‌های درختان گیلاس را می‌شنیدم شنبه بازار گنجشک‌ها بود زندگانی ورق خورد برف‌ها خواب بودند آسمان صاف در دلم جاده‌هایی که از روستاهای گیلان به اعماق یک کوچه- در قلب کاشان رسید آه دیگر کسی نیست باید از پامچال و شقایق بپرسم. از در اجتماعات خورشید و گنجشک رخت و پخت سفر را گشودم زندگی بوی نمناک تاریخ متروک ایام می‌داد در سرم یادگار صداهای اجداد گنجشک‌ها گیج می‌رفت زندگانی ورق می‌خورد باز بادهای فراموش آغازها می‌وزند بهمن هشتاد"