پیام دکتر سیمین دانشور (در رثای مهندس یوسف شریعت زاده (تبریز 1309 - تهران 1380) خطاب!

"بر او نمی‌باید گریست،که عمری سیر و پر و توأم با بخشش و سازندگی را سپری‌ کرده است و مهرورزی و دستگیری از افتادگان از فضیلتهای او بوده است و این هم هست که: شو تا قیامت آید زاری کن‌ کی رفته را به زاری باز آری تنها حیرتم در اینست که یوسف سخاوتمند چرا از این پیری که منم،نپرسید و تنها رفت و چهل سال دوستی را نادیده گرفت. ابی پدید نیو،خسوفی نی‌ بگرفت ماه و گشت جهان تاری *** از شمار دو چشم یک تن کم‌ وز شمار خرد هزاران بیش *** گفت کسی خواجه ستائی بمرد مرگ چنین خواجه نه کاریست خرد و با این شعر پروین اعتصامی آرام شدم: هر که باشی و به جا برسی‌ آخرین منزل هستی اینست و با این فکر افتادم که تنها دو مطلق در جهان وجود دارد،یکی خدا و یکی مرگ."