شمشاد رسوائی - مجلة بخارا الأدب والفن

"شمشاد رسوائی همایون صنعتی(کرمان) برای ثمین باغچه‌بان منم، شمشاد رسوائی. تنم را می‌زدود از شاخ،از برگ بلند قامتم را، با لطافت می‌تراشید. برهنه پیکرم را، بدانگونه که میلش بود، هزاران پیچ و خم می‌داد. ز رگهای سر و سینه، سیم‌های نازک و حساس می‌ساخت. و بعد بغل می‌کرد سازش را، سرش را می‌نهشت آنجا که بوی شبنم و یاس سحر می‌داد. سرود و نغمه و آهنگ می‌ساخت: فغان بلبل و فریاد طوفان."