برای کوچه های بخارا الأدب والفن

"دور سرت و اسپند دود کن شراب بوی گس‌اش اسفند می‌شود و برف لواحی دارد که کوچه‌های پر از گل را و چه‌های پر از لاهیجان را غوش می‌کشد تب دوبارهء فروردین. ؟؟؟دائمی باران با من ز خجالت این ابرهای خوب ؟؟؟فروتنی از گردباد هم عجیب‌ترند درمی‌آیم برای خنده‌هات هزار سال عقب برمی‌گردم برای کوچه‌های بخارا برای خنده‌هات هزار سال عقب برمی‌گردم برای خانه‌های خنک در خوارزم شعر می‌گویم ترا به قصرهای لبالب لیمو و جام‌های پر از شنگی که آب‌ها همه ودکایند و نان‌شان مقدس انگشت‌های راحت زن بودن ترا به استعاره‌های سراسر رقصیدن خواهم برد ولی حواس دهانت را بردار و روی شانه‌هام رها کن و روز آخر اسفند که قطره‌های مو از شاخه‌ها به استکان تهی پر می‌گیرند و گرمی سب تابستان گلوی برفی باران را گرم می‌کند برای من کمی از لادن‌ها باش و خنده حلقهء نیلوفرانه‌ای باشد که ماه می‌خواهد با آن دوباره مثل دوباره صدای سادهء بودن را که اتفاق نمی‌افتد دوباره مثل دوباره هبوط خسته رقصیدن باشد."