یک دریچه آسمان الأدب والفن

"سید علی میر افضلی-بهمن 70 آرزوی گمشده سوگسرودی برای امام(ره) هنوز مثل آرزو نشسته در برابرم‌ کسی که داغ رفتنش شکست پشت باورم‌ در آن غروب پر غمی که آفتاب رفته بود چه سایه‌های مبهمی گذشت از برابرم‌ مرا که فتنهء قضا مرا که پنج قدر شکسته پای خاطرم در این سرا بر آن سرم، که بی‌تو ای تمام لحظه‌های خستهء دلم‌ مباد زندگی مرا که لحظه‌ای به سر ترم‌ تمام هستی‌ام!دلم-بخاطرت گریستم‌ بند ای تمام من!دمی برای خاطرم‌ به مرگ دردناک خود همیشه گریه می‌کنم‌ نشسته جغد زندگی به شانه‌های باورم‌ صادق رحمانی-گراش فصل‌های سبز آن روز در چشم تو خورشید آشیان داشت‌ چشمان تو راهی به سوی بیکران داشت‌ وقتی تو بودی آسمان در خاطر خویش‌ تصویری از زیباترین رنگین کمان داشت‌ وقتی تو بودی چشمهای آبی رود آبی‌ترین پیوند را با آسمان داشت‌ در انجماد قطبی شبهای اندوه‌ غم نیز آغوشی نجیب و مهربان داشت‌ با تو تمام فصل‌ها را سبز بودیم‌ حس شکفتن ریشه در ایمانمان داشت‌ (به تصویر صفحه مراجعه شود)"