"زیرا ثروتمند هرگاه اداره کند،هر آنچه را بخواهد فراهم خواهد ساخت (اما در هنگامه روزه چنین نیست)همین باعث میشود تا بینیاز و غنی،گرسنگی و درد را بچشد و بر ناتوان و گرسنه رحمت آورد.
" دختر گرامی پیامبر،در تحلیل ارزش روزه و جایگاه آن میفرماید:"روزه از آن جهت واجب شد تا اخلاص را در قلبها تثبیت و پابرجا سازد و مگرنه این است که روزه دار همه راههایی را که به گناه ختم میشود،میبندد.
" چشمها،گوشها،زبان،دست و تمامی اعضا و جوارح،از جاده گناه به سمت روشن صلاح و صواب برمیگردند و همین تمرین سی روزه،باعث شکفتن گل اخلاص در قلب و جان روزهدار میشود.
امام سجاد(ع)،روزه را پالایش روح و رسیدن به ساحل سلامت(سلام)و ماه طهور(پاکی)معرفی نموده است.
پایان بخش این سخن به دلیل همزمانی ماه رمضان با زمستان را این روایت امام صادق قرار میدهیم که: "الشتاء ربیع المؤمن،یطول فیه لیله فیستعین به علی قیامه و یقصر فیه نهاره فیستعین به علی صیامه" زمستان،بهار مؤمن است."