جلدآرایان و صحافان (هنر جلدسازی در عصر تیموری) مقالة

"در روزگار قدیم به علت عظمت دولت و پیشرفت لوازم‌ تمدن،توجه خاصی به استنساخ و تجلید و تصحیح دیوانهای‌ علمی و سجلات(دفاتر)از طریق روایت و ضبط،مبذول شده‌ است،لیکن در این عصر به سبب انقراض دولت(دولت بزرگ‌ اسلامی)و انحطاط عمران،این توجه وجود ندارد،در صورتی که‌ در دوران پیشین توسعهء صحافی در عراق و اندلس همچون دریای‌ بی‌کران بود؛چه کلیهء امور مربوط به این فن از لوازم عمران به شمار می‌رفت و معلول پیشرفت و وسعت دایرهء فرمانروایی دولتهای مزبور بود و سبب رواج این فن در دولت یاد کرده،افزونی تألیفات علمی‌ و دیوانهای گوناگون بود و مردم هر عصر و هر سرزمین به نقل کردن‌ کتب مزبور شیفتگی نشان می‌دادند و در نتیجه کتب مزبور استنساخ و تجلید شد و صنعت صحافی پدید آمد و صحافان، استنساخ و تصحیح و تجلید و دیگر امور مربوط به کتابها و دیوانها را پیشهء خود ساختند... رنگ و روغن برای تزیین پشت جلد نیز توسط قوام الدین‌ شیوع یافت،با افتخار باید گفت،نبوغ خلاقه و قدرت تصور بی‌کران هنرمندان جلدساز ایرانی در زمینهء آرایش مجلد کتاب در واقع نوعی کار مهندسی و علمی دقیق بوده است که حتی امروزه با وجود به کارگیری کامپیوتر و استفاده از وسایل بسیار ظریف و پیشرفته،از نظر رعایت دقایق فنی و ظرائف تزیینی هرگز به پای‌ هنرمندان آن دوره-نمی‌رسیم."