شعر ایران: آفتاب پرست الأدب والفن

"شاید هنوز،آن طرف رود روئین سوار مرگ حریفش را باور نکرده بود که عالم قدیم دگرگون شد: شمشیرها به کاردهای میوه‌خوری برگشت شهبانوان رنگ پریده -خم گشته روی نقشهء گلدوزی- در بوتهء طلسم فرو رفتند «ببر بیان»به طاقچه سنگید و اسب،گربه شد باید به«رخش»آموخت راه ظریف مسخ شدن را خوشرنگ‌تر بپوید در این خرابه‌ها که بهار است..."