پروسلوگیون - مجلة اطلاعات حکمت و معرفت مقدمة ومراجعة

"آنسلم در گفت‌وگو با دیگری،به آیهء 1 از مزمور چهاردهم و آیه 1 از مزمور پنجاه و سوم‌ مزامیر داود اشاره کرده بود که در آن آمده است: «احمق در دل خود می‌گوید که خدایی نیست»و گفته بود که حتی چنین احمقی نیز«چون درباره این‌ موجودی که من از آن سخن می‌گویم-موجودی که‌ چیزی بزرگتر از آن تصور نتوان کرد-سخن بشنود آنچه را می‌شنود فهم می‌کند،و آنچه فهم می‌کند، در فاهمهء او هست،ا گرچه آن را موجود[در خارج‌] نمی‌داند»و از این دو نکته،(به گفتهء استاد ملکیان‌ یکی اینکه«موجودی که چیزی بزرگ‌تر از آن تصور نتوان کرد»قابل فهم است و دیگر اینکه آنچه قابل‌ فهم است در فاهمهء شخصی که آن را فهم کرده‌ است وجود دارد،برای اثبات مدعای خود سود جسته بود،به همین مناسبت،گونیلون،به ردیه خود عنوان در دفاع از آن احمق دارد."