ملخص الجهاز:
"*فیروزه سعادت یار >آیینی فراسوای دیگران بررسی نکات دستوری غیرعادی و ایدعات کلامی (به تصویر صفحه مراجعه شود) اشاره:آهنگ کلام و احساس نخستین عامل توجیهکنندهی شیوههای نوشتاری است و گاهی که ترکیب دستوری واژگان،مانعی در همآوری لفظهایی بیانگر احساس بهویژه در شعر به وجود آورد،فاصله گرفتن از حالت عادی و معیار آغاز میشود،آنوقت گریز جایهایی برای تفهیم مقصود از طریق واژگان و ترکیبهایی غیر از آنچه که همیشه هست،جسته میشود و شاعر با رسم خودآیینی فراسوای دیگران برمیآورد تا حرفهای خود را بیان کند و خواننده در هوای کلامی دلنشین نفس بکشد.
»(شبانی که/74) دو هشتاد بار دو هشتاد بار وابستهی پیشین هسته وابستهی پیشین هسته صفت شمارشی صفت شمارشی عدد اصلی عدد اصلی یک وابسته پیشین است اما به سبکی غیرمعمول واژهسازی نامتعارف از نظرگاه ساخت واژه در این کتاب هیوا مسیح ترکیبات ذوقی ابتکاری در شعر و نوشتار خود به کار برده است که اگرچه گاه در نثر و شعر دیگران هم شاید دیده شود اما رنگ ترکیبسازی واژگان مسیح، جالب توجهتر مینماید و آنها از این قرارند: هول و هراسی-مصدر+اسم+ای اسم/رحم و رحیمی-مصدر+صفت+ی اسم کوچههای بیرفت-پیشوند+مصدر مرخم یا بن ماضی اسم آن+ی نسبت صفت نسبی/این+ی نسبت صفت نسبی او+ی میانجی+ی نسبت صفت نسبی شبانیتر در عبارت:«شبانیترم کن»(شبانی که/21)اسم(شبان)+ی+تر صفت یا در این عبارت که به عنوان مصدر به کار رفته است:«بیایید/از آن همه آوردهام با خود از شبانی دور»(شبانی که/31) شبان+ی مصدری اسم دوستتر-اسم+ تر(علامت صفت برتر که به صفت متصل میشود در اینجا به اسم پیوسته است)اسم -صفت مرکب از قید و اسم در این عبارت:«دید و حرفم یکی شد در این جهان/که هم بسیار غم،/که هم تنهاست آدمی»(شبانی که/29)«بسیار غم» هیوا مسیح واژهی جدیدی را که نیما برای اتومبیل اختراع کرده به کار برده است: «نه تو بودی اما،که هر روز در ایستگاه و رانههای جدید..."