ملخص الجهاز:
اکولوژیستها1برآورد کردهاند که مقدار خوراکی که پیش از آغاز کشاورزی از راه شکار،صید ماهی و جمع- آوری میوههای وحشی و مانند آنها به دست میآمد،نمیتوانست برای جمعیتی بیش از 20 میلیون کافی باشد و به احتمال قوی جمعیت واقعی عصر پارینه سنگی2حد اکثر فقط در حدود یک سوم یا نیم این مقدار بوده است.
هورمونهای گیاهی، مثل گیبرلین6،که پیش از جنگ جهانی دوم بهوسیلهء زیست شیمیدانهای ژاپنی مورد بررسی قرار گرفته بودند و در دههء 1950 توجه جهان غرب را به خود جلب کرده بود، میتوانند رشد گیاهان را تسریع کنند؛افزون مقادیر کم آنتیبیوتیک به خوراک حیوانات رشد حیوانات را تسریع خواهد کرد-امکان دارد که آنتیبیوتیکها با از بین بردن باکتریهای روده،که مقداری از غذاهایی را که از روده عبور میکنند به مصرف میرسانند،و جلوگیری از غفونتهای خفیف باعث تسریع رشد حیوانات شوند.
حتی اگر به تولید مواد خوراکی از جهان غیر آلی و به کمک کشت مخمرها و کشت گیاهان در محلولهای شیمیایی و مانند آنها بیندیشیم،هیچ پیشرفتی در این زمینه نخواهد توانست با افزایش جمعیت آدمیان در هر 35 سال یکبار مقابله کند.
واقع امر این است که اگر نوع آدمی بتواند با همین نرخ همچنان افزایش یابد،به سال 3550 وزن کل آدمیان روی زمین برابر وزن زمین خواهد شد؛ اگر کسانی هستند که به امکان مهاجرین به سیارات دیگر میاندیشند،میتوانند به تصور آورند که اگر یک میلیارد سیارهء غیر مسکون در گیتی باشد و نقل انتقال از سیارهای به سیارهء دیگر امکانپذیر باشد،با نرخ کنونی افزایش جمعیت به سال 5000 همهء آن سیارات چنان پرجمعیت خواهند شد که فقط جای ایستادن برای آدمیان باقی خواهد ماند و به سال 7000 وزن آدمیان گیتی معادل وزن خود گیتی خواهد شد!