تعلیم و تربیت: در سرزمین نخل و آفتاب أخبار وتقارير

ترسیدم و قدری‌ مسیر خود را عوض کردم ولی تمام حواس من به آن موجود بود تا این‌که سرانجام یک روز دیدم یک آفتاب‌پرست خیلی بزرگ در آن‌جا نشسته است. یک روز دیگر در مسیری که همیشه کم تردد بود،متوجه جمعیت‌ زیادی از مردم شدم که با چوب و مشعل،با صدای زیاد،در گوشه‌ی‌ دیوار یکی از خانه‌ها،که سوراخی داشت،جمع شده‌اند. با این صدا از خواب پریدم و آرام به سمت صدا رفتم و متوجه‌ یک هزارپای خیلی بزرگ-که مشغول راه رفتن روی کاغذها بود-شدم. برای لحظه‌ای از حرکت ایستاد هنوز سرگرم نگاه کردن به آن‌ بودم تا از مردنش مطمئن بشوم که باز صدای خش‌خش کاغذ دوباره‌ بلند شد،نگاه کردم،یک هزارپای دیگر روی کاغذ راه می‌رفت. اما وقتی که من این خاطرات را برای پدرم-که عمری را در آموزش و پرورش خدمت کرده بود-بازگو می‌کردم،متوجه می‌شدم‌ که خدمت خودش در آن سال‌های دور،به مراتب سخت‌تر از ما بوده است.