حالیا بدرود (بهاءالدین خرمشاهی) الأدب والفن

"حالیا بدرود* ولی الله درودیان به: بهاء الدین خرمشاهی صبحگاهان، عارفی، گفت‌وگوها داشت با یاران خویش. یک پگاهی،لب گشود و ذکر حق آغاز کرد ناگهان،مرغی،ز اوج آسمان آمد فرود بر سر شاخی نشست و چنگ خود را ساز کرد: شاد و شیرین،نغز و شورانگیز خواند یک گلستان نغمه‌های رنگ‌رنگ، بر سر انبوه مشتاقان فشاند ناگهان،منتقار بر بست و پرید جمع را مشتاق و حیران وانهاد، شد ز چشم عشقبازان ناپدید."