کوکوکویی؟! - مجلة کلک الأدب والفن

"سیروس شمیسا (به تصویر صفحه مراجعه شود) جناب دهباشی عزیز متأسفهم که دوباره شعری در رثا می‌فرستم،چه می‌توان کرد: گرگ اجل یکایک از این گله می‌برد!همین ماه اخیر را در نظر بگیرید،چه خبر است!دکتر نورانی وصال استادم بود و استاد شعر فارسی بود. ارادتمند:سیروس شمیسا 3/11/73 کو کو کویی که بپرسد از رفتگان این باغ در سال‌های مستمر اتفاق؟ ایوان خانه را جارو کنید من آمدم تا در رثای قافله‌ها شعری بلند را انشا کنم (مانند باغبان که نشا می‌کند در هر ردیف چراغ‌ آلاله‌یی) من آمدم تا در فضای خاطره‌ها پرواز دیگری را املا کنم تا سینه‌ام آماج آه‌های کلان باشد امروز صبح هفتم اردیبهشت در گوشه‌های باغ پائیز خفته‌یی رابیدار کرده‌اند گنجشک‌های گیج در بادهای یاد تا شعر من، مانند هرگز و همیشه و فردا در سیل و ابر و طوفان باشد این سرنوشت باغ تاریخ رودهای روان است هر روزه‌یی،هر ساله‌یی تاریخ خواب‌های گران است وقتی که هیچ فصل،بر اصل خویش نیست دیگرچه فایده دارد بر میزها عبرت تقویم‌ها پوچ؟!"