سرمقاله - مجلة فرهنگ افتتاحية

"راهی است پرنشیب و فراز و کاری است بس خطیر و دشوار تا آنان که به این مهم دست می‌یازند آیا دنیا را پشت‌سر نهاده‌اند و به نعیم آخرت روی آوردند،یا در ضمن پوییدن راه،آن چه را که به انصاف برای خود می‌پندارند،از آن بهره می‌برند و به پاداش اخروی امید دارند؟ قافله‌سالار زمان،حضرت امام روحی فداه،با سخنان و مکتوبات گهربار،با الهام و تکیه به آیات قرآن کریم و کلام معصوم،گاه و بیگاه به هدایت و ارشاد ما پرداخته‌اند و در این راه از هرگونه راهنمائی،هیچ‌گاه فروگذار نکرده‌اند10. حال باید دید و پرسید آیا آنچه که از قلم نویسندگان به رشتۀ تحریر می‌آید و یا آنچه که گویندگان و سخنوران بر زبان می‌رانند و با آن به ارشاد خلق می‌پردازند، آن است که ایزد متعال ایشان را به آن مأمور کرده است،با خدای ناخواسته ارضاء نفس بر آن حاکم است؟یا آن‌که بدون در نظر داشتن وظائف اصلی خود و عظمت آفرینش به راهی رفته و می‌روند که رضای خدا در آن نیست و مآلا نه خلائق به رشد و هدایت می‌رسند و نه از راه غی و ضلالت باز می‌گردند."