ملخص الجهاز:
"از آنجا که پی نی کیر نخستین کسی است که در پیماننامه به شهادت گرفته شده است،میتوان چنین پنداشت که در مجموعهی ایزدان عیلامی او ایزد-بانوی اصلی بوده است.
در بیشتر موارد کیدن متعلق به اینشوشیناک بود اما از کیدن سیموت و ایزدان کماهمیتتری مانند روهوراتر و کوبوزی (Kubuzzi) نیز صحبت شده است.
پس به این نتیجه میرسیم که این قربانی باید ویژه اهورامزدا بوده باشد چرا که تنها ایزد مذکور در همهی کتیبههای داریوش(ایزدی که به شاه قدرت داد) همانا اهورامزدا است.
اما در سرزمین مرزی بین پارس و الیماییس سالی یک بار جشنواره بزرگی برای ایزدانی معین برگزار میشد که فقط ویژه آن منطقه بوده و احتمالا ریشه در سنن محلی داشته است.
اگر کسی همهی حقایق و موارد ذکرشده را در نظر بگیرد به این نتیجه میرسد که مراسم قربانی«لن»مهمترین عنصر مذهب رسمی بود و تقریبا متقن است که یک قربانی رسمی برای اهورامزدا بوده است.
اما این تعداد معدود ایزدان ایرانی که در اینجا بودند به جای جیرههای منظم در مراسم خاص تنها غلات،شراب و میوه دریافت میکردند که شاید تنها یک بار در سال برگزار میشد.
بنابر این میتوانیم بگوییم که خدایان مادی و ایرانی همچنان در دورهی هخامنشی مورد پرستش بودند و به عنوان هدیه جیرههای رسمی دریافت مینمودند اما تعداد آنها بسیار کم و محدود به مناطق کوچکی بود.
خارج از محدوده الیماییها هومبان در منطقه مرزی عیلام-پارس در چند مکان پرستش میشد و تنها ایزد عیلامی بود که در این منطقه قربانی دریافت میکرد."