آیا سلطه جویان انگیزه های خودشان را درک می کنند مقالة

"وقتی سلطه‌جویی با نفس شخص همخو این داشته باشد و زمانی که موثر باشد و به عبارت دیگر سلطه‌جو را به خواسته‌های خود برساند،انگیزه‌ای برای تغییر کردن باقی نمی‌ماند گرچه به نظر اشخاص غیر سلطه‌جو ممکن است عجیب برسد،اما گفتن این حرف‌ به سلطه‌جوها که سلطه‌جویی آن‌ها دیگران را ناراحت می‌کند انگیزه‌ای برای تغییر کردن به آن‌ها نمی‌دهد. برای سلطه‌جویانی که سلطه‌جویی با نفس و ضمیر آن‌ها همخوانی دارد،تغییر نه در اثر فراست و علم و اطلاع،بلکه در اثر تغییر یافتن نتایج سلطه‌جویی ایجاد می‌شود و به محض آن‌که رفتار سلطه‌جویانه به هدفش برسد و امکان سلطه‌جویی فراهم گردد، سلطه‌جو کارش را تکرار می‌کند. برای بسیاری از این اشخاص این‌که دیگران آن‌ها را به سلطه‌جویی‌ متهم کنند با نفس و ضمیرشان ناهمخوان است زیرا آن‌ها خود را سلطه‌جو ارزیابی نمی‌کنند. سلطه‌جویان وقتی روش‌هایشان در جهت‌ تحقق خواسته‌ها و هدف‌های آن‌ها نباشد احتمالا تاکتیک‌های خود را تغییر می‌دهند و یا آن‌که به کلی از آن رابطه بیرون می‌آیند و مکان دیگری را جست‌وجو می‌کنند که در آن روش‌های سلطه‌گرانه‌شان کارگر واقع شود."