درباره سینماسکوپ مقالة

"تا کنون نگاه تماشاگر به‌ گونه‌ای تخت،پوشیده و محدود بوده است؛نگاهی که در تاریکی مسدود شده،و به بیننده طوری‌ خوراک سینمایی داده شده است که بیش‌تر شبیه به روشی است که بیمار از طریق تزریق تغذیه می‌شود. این‌ حالت جایش را به نوعی سرخوشی می‌دهد،سرخوشی از این که می‌توانم هر چقدر بخواهم بین جسم و پردهء نمایش‌ گردش کنم. بر عکس،در نمایش‌ سینماسکوپ،رشته‌ای که مرا به پرده پیوند می‌دهد،دیگر همچون شعاعی باریک نیست،بلکه حجم کاملی از روشنایی است که مقابل من پدید می‌آید. من‌ روی آرنج‌هایم به جلو خم می‌شوم،همچون پردهء فیلم به‌ حالت افقی در می‌آیم و استحاله پیدا می‌کنم. به‌ بیان کامل‌تر،این پرده باید گسترهء فضای تاریخ را نمایش‌ دهد؛پس از جنبهء فنی،بعدی حماسی متولد می‌شود. این همان چیزی است که اکنون امکانش‌ وجود دارد؛بالکن تاریخ آمادهء حضور ماست. چیزی که باید دریافت این است که در آن جا چه برایمان نمایش می‌دهند."