نقد فیلم دوئل: دوئل یک کارگردان با خود مقدمة ومراجعة

"اسکندر که دیگر چیزی برای دفاع کردن‌ ندارد،برای رسوایی زینال در تلاش بیست ساله‌اش، پرده از رازی برمی‌دارد که آرامش جهان زینال و سلیمه‌ و حتی«حین»را می‌شکند؛همه‌چیز دروغ بود، دستور استانداری،اسناد محرمانه و ناموس مردم و آن‌ وظیفه‌شناسی و ایثار نیز ساده‌لوحانه بود. «دوئل»برای اولین‌بار در«ژانر»خود بر فراز«تم»خود حرکت می‌کند و به طرح پرسشهای‌ بنیادین دربارهء حقیقت و معرفت و تلاشهای بیهوده و یا فداکارانه کسانی مثل زینال است که غور در پی یافتن‌ حقایق جهان،گران‌ترین کالای جهان است. در همان زمان گروهی ناشناس با اسناد دولتی همراه با«اسکندر»، هم قبیله‌ای قدیمی زینال از او می‌خواهند در یک شبیخون،گاو صندوقی حاوی اسناد محرمانه‌ را که قرار است از کشور خارج شود،از جنگ دشمن بازپس گیرد؛مأموریت با موفقیت انجام‌ می‌شود اما«زینال»که به اسکندر و گروه همراهش مشکوک است،همراه با گاو صندوق می‌گریزد که نتیجهء این تعقیب و گریز،شهادت دوستش«یحیی»،اسارت خودش و غرق شدن گاو صندوق‌ در اروند است،ضمن اینکه به خاطر این نافرمانی،انگ خیانت می‌خورد."