ملخص الجهاز:
"وقتی که مک لوهان از فنآوری الکترونیک به عنوان یک گسترش یا نمود خارجی دستگاه عصب مرکزی سخن میگفت، منظور او این نیز بود که جامعه مدرن یک «جهش»انجام داده است.
16هنگامی که مک لوهان بارها توصیه کرد که مورخ فرهنگی، حوزه تجربه تکنولوژیکی را هم به عنوان ابزار شناخت«انسداد»اعمال شده در مورد دیدگاه انسان و هم به عنوان راهی برای (به تصویر صفحه مراجعه شود) کشف یک راه گریز،مورد بررسی قرار دهد،او صرفا به زبانی کاملا مدرن،شیوه کهن تجربی درمان را بازگو میکرد.
36نظر سودایی مک لوهان بر این بود که جمعیت،در مواجهه با فنآوریهای نوین،از آن میگذرد و این کارکه بهطور مکرر صورت میگیرد،چرخ عادی شگفتزدگی به حساب میآید: «هشدار»در اضطرابها و تعرضات پدید آمده به واسطه معرفی-غالبا در یک مقیاس گستردهء-گسترشهای تازهء اندامهای حسی،مقاومتی که معمولا به طرف«محتوای»ابداعات تکنولوژیکی جدید هدایت میشود(البته،نظر مک لوهان این بود که محتوای فنآوری جدید صرفا تاریخ اخیر یک فنآوری معلق شده است)؛و درماندگی باتوجه به ناتوانیمان از درک پیامدهای(رسمی)ناخودآگاه تحولات بنیادین در فن-ساختار.
ولی عجیب اینجاست که این امر به زمانی مربوط میشود که مک لوهان بیش از حد شکاک و تقدیرگرا شده بود،و آن هنگامی بود که او کاملا از ویژگی کابوس مانند«پیام همان رسانه است»آگاه شد،و دریافت که اندیشهاش به عنوان یک گزارش کاملا سازنده درباره تحول عظیم پارادایم که اکنون در تجربه قرن بیستمی جریان دارد،اهمیت بسیار پیدا کرد.
M. McLuhan's sense of communications as a dew universalism is a unifying theme across his texts,from The Medium is the Massage to Understanding Media and Counter Blast."