ملخص الجهاز:
"» 1 نظم حکیمانهی پدیدههای جهان هستی،از نور خورشید گرفته تا نور ماه،که فروغ خود را از خورشید میگیرد2،و حرکت ماه در آسمان که وسیلهای است برای تعیین زمان،همه حکایتگر این هستند که این نظام و ساختمان خورشید و ماه و حرکت آنها، بیهدف و عبث نیست.
» 4 بدینسان است که خداوند،در آیات خود،آن را نشانههایی برمیشمرد برای کسانی که در پی آگاهی و معرفت هستند و در این راه،خرد خویش را به کار میبندند: «یفصل الآیات لقوم یعلمون» 5 نیایش آفرینش در کنار آیاتی که با بیان نمونههای خلقت،به مدبرانه بودن آفرینش اشاره میکنند،آیاتی را میتوان دید که خداوند در آنها، خود را به نور آسمانها و زمین تشبیه کرده است.
» 6 در حقیقت چنین آیاتی،با اشاره به پدیدههای آفرینش،دلایل توحید و یکتایی خداوند را منعکس میسازند و ندای جانبخش حکیمانه بودن هستی را از زبان آفرینش و تسبیح و نیایش او به گوش انسانها میرسانند: «الم تر ان الله یسبح له من فی السماوات و الارض و الطیر صآفات...
» 7 نیایش همگانی موجودات با نگاهی به آیات قرآن کریم که اشاره به نیایش آفرینش دارند، از چهار اصطلاح میتوان یاد کرد که بیان میدارند،هر یک از موجودات جهان،به گونهای خاص،خداوند هستیبخش را پرستشگرند این چهار عبارت است از:تسبیح،حمد،سجده و نماز.
با این تفاصیل،آیا این جهان،تابلوی زیبای خداوند نیست؟14 نیایش،حرکتی مشتاقانه به سوی خدا در روند مراحل آفرینش،هر ذهره که پا به جهان هستی میگذارد،ساختار و بافت خاص وجودی دارد که مخصوص اوست و با توجه به آن،دارای تواناییها و استعدادهای گوناگون است.
نور،بخشی از آیهی 41:«آیا ندانستهای،هر که[و هرچه]در آسمانها و زمین است برای خدا تسبیح میگوید و پرندگان[نیز]درحالیکه در آسمان پر گشودهاند،[تسبیح او میگویند؟]..."