خلاصة:
فرامرزنامه، منظومه‌ای است در وصف جنگاوری‌های فرامرز پسر رستم در هندوستان که در 7600 بیت به نظم در
آمده و در سال 1324 ه ق در بمبئی به چاپ رسیده است.
آقای دکتر جلال خالقی مطلق در بخش دوم "مطالعات حماسی " خود به تحلیل و بررسی موضوعات این منظومه
پرداخته‌اند و در ضمن کوشش کرده‌اند تا با استناد به ابیاتی از فرامرزنامه، گوینده و عصر سرایش آن را مشخص کنند.
پژوهش حاضر در ادامه بحث‌های آقای دکتر خالقی است و اثبات این که شاعر فرامرزنامه یکی از شعرای قرن ششم
منطقه فارس به نام رفیع الدین مرزبان فارسی است و فرامرزنامه را در حدود سال 555 هجری در نواحی غربی ایران
سروده است.
ملخص الجهاز:
آقای دکتر جلال خالقی مطلق در بخش دوم "مطالعات حماسی " خود به تحلیل و بررسی موضوعات این منظومه پرداخته‌اند و در ضمن کوشش کرده‌اند تا با استناد به ابیاتی از فرامرزنامه، گوینده و عصر سرایش آن را مشخص کنند.
پژوهش حاضر در ادامه بحث‌های آقای دکتر خالقی است و اثبات این که شاعر فرامرزنامه یکی از شعرای قرن ششم منطقه فارس به نام رفیع الدین مرزبان فارسی است و فرامرزنامه را در حدود سال 555 هجری در نواحی غربی ایران سروده است.
(چاپ خالقی، 3/23/337) در شاهنامه به علت این گسیل نا به هنگام اشاره نمی‌شود؛ اما به روایت مؤلف نزهت نامه که مأخذ گفتارش کتابی غیر از شاهنامه فردوسی بوده است، سبب فرستادن فرامرز به هندوستان بدان جهت بود که مانع از آن شود که هندیان به افراسیاب مدد رسانند و او را در جنگ با کیخسرو تقویت کنند.
آقای دکتر خالقی نیز از همین اشارات سود جسته‌اند؛ اما چنین می‌نماید که بررسی ایشان بیشتر با تکیه بر دستنویس موزه بریتانیا بوده است و این امر مانع از آن گردیده که نام و هویت سراینده آشکار گردد.
با این حال نگارنده بر آن است که مراد مرزبان فارسی از این فرد شخصی غیر از ارسلان سلجوقی بوده است؛ زیرا " یل شیرگیر" را هر شاعری ممکن است درباره ممدوح خود به کار برد، اما "جهان پهلوان" از القابی است که در منابع تاریخی قرن ششم در حق نصرت‌الدین محمد بن ایلدگز (571-582) به کار رفته‌است.
(
, 
, 
)
