خلاصة:
مقالهی حاضر به منظور بررسی اسطورههای مربوط به عطریات و شکلهای بهرهگیری از گلها و گیاهان خوشبو در آیینهای مذهبی ایران باستان نگارش یافته است.آنچه محور این مقاله قرار گرفته است،بر دو پژوهش استوار است:الف-بررسی اسطورههای مربوط به رستنیهای معطر و عطریات در ایران باستان.ب-بررسی چگونگی کاربردهای رستنیهای معطر و عطریات در سنتهای مذهبی ایران باستان،که این امر در سه موضوع:بخورها،رستنیهای معطر و گلاب بررسی شده است.
ملخص الجهاز:
"گلها و گیاهان خوشبو در آیینهای مذهبی ایران باستان نگارش یافته است.
این مقاله قرار گرفته است،بر دو پژوهش استوار است:الف-بررسی اسطورههای مربوط
رستنیهای معطر و عطریات در سنتهای مذهبی ایران باستان،که این امر در سه
گیاهان خوشبوی و مواد معطر آشنایی داشتهاند و آنها را به مقاصد و شیوههای گوناگون به کار
با وجود آنکه تاریخ دقیق آغاز هنر تهیهی مواد معطر از رستنیهای خوشبو و یا کاربرد
کار بردن انواع عطریات و نیز گلها و گیاهان معطر در مراسم گوناگون تشریفاتی،مذهبی و
بدون شک،اساطیر مربوط به رستنیهای معطر(گلها و گیاهان خوشبو)بخشی از
زیباترین اسطورهها و نیز سوزاندن در آتش به منظور سرشار کردن هوا از بوی خوش آنها
آتش نیز از جمله آداب مذهبیای بوده است که میان ایرانیان باستان از اهمیت فراوانی
در اوستا،بارها به سوزاندن رستنیهای معطر در آتش(بخور دادن)اشاره و تأکید شده و به
سه گیاه خوشبوی دیگر:وهوگون،وهوگون،اورواسنی را نیز به عنوان مادهی بخور و به
-که مادهی چرب و خوشبو و سیاهرنگی،تهیه شده از«ماهی عنبر»(کاشالوت)است-نیز به
گیتیگ است که به بیست و پنج روز آفریده شد(از روز هرمزد،ماه مهر،تا روز ارد(اشی)، بدین معنا که سبزی و بوی خوش در آنها قرار گرفت.
از دیگر آدابی که مربوط به گلها و گیاهان معطر در مراسم درون یزند است،آن است که
برای چیدن گلها و گیاهان این مراسم-و نیز میوهها و سبزیهای پیشکشی-«پادیاب»
معطر در میان ایرانیان باستان،به واسطهی پیوند تنگاتنگی است که یان پدیدهها،از همان آغاز،با مذهب ایران باستان داشته و پود خود را در تارهای آن تنیدهاند و به همین سبب است"