خلاصة:
جنگ میشدند و از هجوم قبایل بدوی به درون مرزهای ایران جلوگیری میکردند.از دیگر عواملی که موجب توجه و علاقهی پادشاهان اشکانی و ساسانی به این مناطق شده بود،این بود که این دو ناحیه بسیار خوش آب و هوا و دارای موقعیت ویژهی تجاری بودند که کالاها و مواد معدنی و طبیعی که به بازارهای جهانی صادر میشد،از این شاهراه تجاری میگذشت.این عوامل موجب مهاجرت وسیع ایرانیان به این مناطق و آمیختگی نژادی آنها با مردم این نواحی میگردید و به ناچار،در اثر این روابط و تأثیر و تأثرات،حیره و یمن به منزلهی دروازههایی به شمار میآمد که زبان فارسی و فرهنگ عربی با نفوذ بدانجا راهی برای ورود به سرزمینهای عربی مییافت.در این مقاله سعی بر آن است که دو منطقهی حیره و یمن از لحاظ تاریخی و جغرافیایی معرفی شود و به بررسی نقش آنها در نفوذ آداب و رسوم و فرهنگ ایرانی بر فرهنگ عربی پرداخته شود.حیره و یمن در سدههای پنجم و ششم میلادی همسایهی ایران بودند و زیر نظر پادشاه ایران اداره میشدند.بدین ترتیب که دولت ایران کارگزارانی را برای حکومت در این مناطق بر میگزید و سپاهیانی را جهت همراهی آنان اعزام مینمود که تضمینکنندهی اعمال نفوذ پادشاه ایران در آنجا بودند.این کارگزاران عموما باجگزار دولت ایران بودند و از منافع دولت ایران حمایت میکردند و در جنگها به نفع ایران با دشمنان وارد
ملخص الجهاز:
"یمن نیز در دوران حکومت اشکانیان و پس از آن ساسانیان،تا هنگام سرنگونی دولت ساسانی به دست اعراب مسلمان،متعلق به ایران بوده است و پادشاه ساسانی فردی ایرانی را انتخاب میکرده تا به تنهایی و یا در کنار فرمانروای عرب امور این سرزمین را اداره کند.
از طرف دیگر،تعدادی از سپاهیان که از طرف دربار ایران برای سکونت به منطقهی یمن اعزام شدند و به خصوص کسانی که تحت عنوان ابناء الفرس سالها در یمن زندگی میکردند،احتمالا با خانواده و زنان و فرزندانشان به این مناطق اعزام شده بودند و در«مروج الذهب»آمده است که یکی از شرطهای کسری با معدیکرب این بود که سپاهیان فارسی اجازهی زن گرفتن از اهل یمن را داشته باشند،ولی به اهل یمن حق زن گرفتن از ایرانیان داده نشود.
و در دوران پادشاهی انوشیروان نیز یک بار گروهی به فرماندهی و هرز دیلمی و بار دیگر به فرماندهی زین اسواری عازم یمن شدند تا با حبشیان بجنگند و یا گروه تحت عنوان ابناء الفرس سالها در یمن به سکونت پرداختند و به همراه خود بسیاری از آداب و رسوم و فرهنگ و اعتقادات ایرانی را وارد این مناطق کرده،به تدریج، باعث نفوذ فرهنگی هرچه بیشتر ایران در این سرزمینها شدند.
همهی این موارد و موارد دیگری که در مقاله مفصلا توضیح داده شده، موجب نفوذ همهجانبهی فرهنگی،سیاسی،نظامی و اقتصادی ایرانیان در حیره و یمن گردیده و باعث شده بود دو منطقهی حیره و یمن در روزگار اشکانیان و در تمام دوران حکومت ساسانیان به عنوان مستعمرهی ایران و به منزله دروازههای نفوذ همه جانبهی زبان فارسی و فرهنگ ایرانی به درون سرزمینهای عربی باشد."