ملخص الجهاز:
"مهمترین مواد در سند«مفهوم سیاست خارجی روسیه»که در دهم تیر 9731 به امضای رئیس جمهور رسید،در سه محور سیاسی،امنیتی-دفاعی و اقتصادی به صورت زیر دستهبندی میشود: سیاسی -مخالفت با نظام تکقطبی؛ -مصلحتگرایی سالم متناسب با شرایط جهانی؛ -اتخاذ سیاست خارجی مستقل،متوازن و قابل پیشبینی؛ -دوری از خودکامگی،انزواطلبی یا رویارویی بین المللی؛ -سیاست خارجی روسیه باید به گونهای تنظیم شود که ضمن حفظ برتریهای روسیه با حل مسایل جهان و منطقهای نیز هماهنگ شود؛ -تأکید بر فعالتر شدن نقش روسیه در معادلات جهانی در روند صلح جهانی و تأثیرگذاری بیشتر روسیه در این روندها؛ -حمایت از تثبیت اوضاع خاورمیانه با توجه به اهمیت آن از نظر صلح جهانی؛ -روسیه مدیترانه بزرگ را به عنوان رابط مناطق خاورمیانه،دریای سیاه و دریای خزر میداند و بر این اساس در نظر دارد سیاست هدفمند تبدیل این مناق به مناطق صلح و حسن همجواری را دنبال نماید؛ امنیتی-دفاعی -تقویت سازمانهای اطلاعاتی و امنیتی روسیه در خارج از کشور و دادن نقش فزاینده به آنها؛ -کاهش هرچه بیشتر کلاهکهای هستهای؛ -مخالفت قاطع با سیستم دفاع موشکی آمریکا و چنانچه این مخالفت نتیجه نداد تأکید بر مشارکت با اروپا و ناتو جهت یک سیستم دفاعی جدید؛ -اتخاذ سیاست دفاع سازنده از منافع روسیه در برابر هرگونه حمله؛ -در مورد افغانستان،روسیه بر لزوم رفع اختلافات تأکید میکند و معتقد است که ناآرامیها در افغانستان برای مرزهای جنوبی کشورهای همسود و منافع روسیه خطر مهمی تلقی میشود؛ -دفاع از حقوق شهروندان روسیه و روستبارها در سایر کشورها؛ اقتصادی -دفاع از منافع اقتصادی روسیه و محور قرار دادن اقتصاد در سیاست خارجی؛ -روسیه به دنبال آن است که منافع اقتصادی خود را از طریق انتقال خطوط لوله از سرزمین خود پیگیری نماید؛ -تقویت مناسبات با متحدان سابق شوروی مانند کوبا،لیبی،کره شمالی،سوریه و عراق؛ اساس سیاست خارجی روسیه در دوران پوتین با بهرهگیری از دو دیدگاه لیبرالها و ملیگرایان محافظهکار طراحی گردید."