ملخص الجهاز:
"در این جستار، نخست شناخت گیاهان دارویی در تمدنهای یونان، رم و مشرق زمین مورد توجه قرارگرفته و مشاهیر نامدار و گیاهشناسان برجسته و آثار آنها در هر حوزه معرفی شده و سپس، رنسانس و آغاز تحول گیاهشناسی در غرب جدید مورد بررسی قرار گرفته است، در پایان، تحولات طب در نیمه دوم قرن بیستم به اختصار بیان شده است.
در مورد این کتاب باید گفت: با آن که خواص هر گیاه ذکر شده در آن فاقد هرگونه واقعیت علمی و پر از مطالب غیرواقعی است ولی تا یک قرن پس از هزاره میلاد مسیح همه آثار و کتب مربوط به گیاهان دارویی انتشار یافته در غرب، غالبا ترجمهای از دیسکورید یا برگرفته از آن بود که ذکر همه آنها باعث اطاله مطالب ما است.
این دانشمند بزرگ ایرانی (سالهای 250تا 313 هجری قمری مطابق با 1925تا 1864 میلادی) نه تنها درکارهای مربوط به گیاهان دارویی مطالعات عمیق داشته است، بلکه نخستین دانشمندی است که تمام کارهای فارماکولوژی و همه واژههایی که تا آن زمان چه از دانشمندان غرب و چه اندیشمندان شرقی باقی مانده بود را مورد مطالعه و بحث قرار داد و دایرة العمارفی دردرمان شناسی به نام کتاب «الحاوی فی الطب» و کتاب خلاصه پزشکی، به نام «المنصوری» وکتاب دیگری به نام «منافع لاغذیة و دفع مضارها» را نوشت .
قاسم ابونصر هروی مولف «کتاب ارشاد الزراعه» (سال 921 هجری مطابق 1515 میلادی)، تقریبا اولین ایرانی است که علاوه بر ذکر گیاهان دارویی در این کتاب، به گیاهان کشاورزی و زراعی و درختان میوه نیز در کتاب خود توجه کرده است."