خلاصة:
پژوهش حاضر به منظور بررسی نقش مدیریت مشارکتی بر میزان اثربخشی رفتار سازمانی مدیریت مدیران از دیدگاه دبیران دبیرستانهای دخترانه منطقه 5 آموزش و پرورش استان تهران در سال 84-1383 انجام شده است فرضیه اصلی این پژوهش به بررسی رابطه بین مدیریت مشارکتی و اثربخشی رفتار سازمانی مدیران پرداخته است. فرضیات فرعی پژوهش به شرح زیر میباشد:بین مدیریت مشارکتی و انعطافپذیری مدیران رابطه وجود دارد _ بین مدیریت مشارکتی و روابط انسانی مدیران رابطه وجود دارد. بین مدیریت مشارکتی و ایجاد گروههای کاری رابطه وجود دارد و بین مدیریت مشارکتی و بهرهگیری از روشهای نوین آموزشی رابطه وجود دارد.جامعه آماری این پژوهش تمامی دبیران دبیرستانهای دخترانه منطقه 5 آموزش و پرورش استان تهران میباشند که از این میان 279 نفر به عنوان نمونه آماری در نظر گرفته شدهاند.تحقیق حاضر توصیفی پیمایشی و از نوع همبستگی میباشد و شیوه اجرای آن بصورت میدانی و یا استفاده از پرسشنامه و روش جمعآوری اطلاعات کتابخانهای، اسنادی و میدانی میباشد.تحلیل آماری دادهها حاصل از ضریب همبستگی پیرسون نشان میدهد بین مدیریت مشارکتی و اثربخشی رفتار سازمانی مدیران رابطه معناداری وجود دارد. همچنین بین مدیریت مشارکتی و انعطافپذیری مدیر، روابط انسانی مدیر، ایجاد گروههای کاری و بهرهگیری از روشهای نوین آموزشی نیز رابطه معناداری وجود دارد.نتایج حاصل از بررسی تأثیر جمعی متغیرهای مستقل مدیریت مشارکتی بر اثربخشی رفتار سازمانی مدیران از طریق رگرسیون چند متغیره به روش گام به گام نشان میدهد که کلیه این متغیرها دارای تاثیری مثبت و باعث اثربخشی رفتار سازمانی مدیران گردیده است.
ملخص الجهاز:
"جدول شماره 8: نتایج حاصل از ضریب همبستگی در خصوص رابطه بین مدیریت مشارکتی و ایجاد گروههای کاری شماره فرضیه متغیر شماره 1 متغیر شماره 2 مقدارr sig 4 مدیریت مشارکتی ایجاد گروههای کاری 914/0 000/0 بررسی ضریب همبستگی بین دو متعیر میزان مشارکتی و ایجاد گروههای کاری توسط مدیر (914/0=rو000/0=p) حاکی از آن است که بین دو متغیر مذکور در سطح 1 درصد خطا رابطه مثبت و معنیداری وجود دارد اذا فرض تحقیق مبنی بر وجود رابطه تائید و فرض صفر رد گردد به عبارت دیگر هر چه مدیریت مشارکتی به وسیله مدیران بیشتر بکار گرفته شود در نتیجه ایجاد گروههای کاری توسط مدیر نیز افزایش یافته است.
نتایج حاصل از یافتههای تحلیلی نشان داده است در رابطه با فرضیه فرعی اول: محاسبه ضریب همبستگی بین دو متغیر میزان مدیریت مشارکتی و انعطافپذیری حاکی از آن است که بین دومتغیر مذکور رابطه مثبت و معنی وجود دارد، به عبارت دیگر هر چه مدیریت مشارکتی به وسیله مدیران بیشتر بکار گرفته شده است در نتیجه اثربخشی رفتار سازمانی مدیران از بعد انعطافپذیری نیز افزایش داشته است.
نتایج حاصل از یافتههای تحلیلی نشان داده است در رابطه با فرضیه فرعی سوم: بررسی ضریب همبستگی بین دو متغیر میزان مدیریت مشارکتی وایجاد گروههای کاری توسط مدیر حاکی از آن است که بین دو متغیر مذکور رابطه مثبت و معنیداری وجود دارد، یعنی هر چه مدیریت مشارکتی به وسیله مدیران بیشتر بکار گرفته شده است در نتیجه ایجاد گروههای کاری توسط مدیر نیز افزایش داشته است."