موسیقی و تعزیه مقالة

"گسترش‌ کاربرد موسیقی ردیف در تعزیه‌ برای تعزیه‌خوان‌ها به عنوان یک‌ اصل تلقی نگردید و سعی شد تا نغمات بومی مناسب موسیقی‌ تعزیه را انتخاب نمایند. «با این‌ که هیچ منبع مستندی در مورد نحوه اجرای‌ آواز در دوران صفویه وجود ندارد،می‌توان‌ حدس زد که در ابتدای شکل‌گیری تعزیه از اشکالی ملی-بومی مانند دوخوانی(خواندن‌ ابیات یک شعر توسط دو نفر)،گروه‌خوانی‌ (هم‌سرایی توسط چند نفر)استفاده می‌شد32. » با ورود موسیقی ردیف به تعزیه و تکامل‌ ساختاری آواز،شاهد شیوه‌هایی مانند«سؤال‌ و جواب‌های آوازی،مرکب‌خوانی(در تعزیه‌خوانی به معنای تغییر دستگاه‌ها و نغمات‌ به هنگام ادای اشعار)42»،«پیش خوانی(نوحه‌ قبل از تعزیه که‌ توسط تعزیه‌ خوانان اجرا می‌گردد)، مکالمات آوازی‌ (گفتار موسیقی‌ که ریشه در موسیقی کهن‌ اوستاخوانی و یا روضه خوانی دارد)،نقالی(به دو صورت‌ مظلوم‌خوانی و مخالف‌خوانی‌52)» شاهنامه‌خوانی و شیوه‌های دیگر مشاهده‌ می‌شوند. به‌طور کلی می‌توان دو نوع کارکرد برای ساز در تعزیه فرض کرد: الف)موسیقی تشریفاتی:آن‌چه که در عصر قاجار وجود داشت و در تکیه‌های مهم مانند تکیه‌ی دولت اجرا می‌شد،از این نوع بود."