نگاه: نقد نگارشی یک رأی أخبار وتقارير

/ محمدرضا خسروي _ داديار ديوانعالي كشور اشاره؛ بارها يادآوري كرده‌ايم كه رأي دادگاه فارغ از اطلاعاتي كه دربخش گردش كار ارائه مي‌شود، بايد به نحو كامل نماينده كل محتويات پرونده باشد، اما هنوزهم ديده مي‌شود كه همكاران ما پرواي اين دقيقه را ندارند و به گونه‌يي رأي خودرا مي‌نگارند كه انگارخواننده رأي نيزهمراه با آنها‌، پرونده را از آغاز تاانجام خوانده است، اكنون وپيش ازهرچيز به رأيي كه از دادگاه عمومي تهران صادرشده‌است نگاه كنيد تا آن گاه نكته هاي ديگري را يادآوري كنم: رأي دادگاه «در‌خصوص‌دادخواست‌خواهان بطرفيت خوانده بخواسته مطالبه وجه به مبلغ دو ميليون ريال ازبابت خسارت وارده ناشي از نفوذآب ملك خوانده به ملك خواهان، خواهان جهت اثبات ادعايش به تأمين دليل باجلب نظر كارشناس مورخ17/2/82 منضم در دادخواست استنادجسته وخوانده عليرغم ابلاغ قانوني وقت رسيدگي حضورنيافته و لايحه‌دفاعيه به خواسته و مستند خواهان ارسال ننموده است لذا دادگاه باتوجه به مراتب فوق دعوي خواهان را محمول بر صحت تشخيص و به استناد مواد1و2 قانون مسؤليت مدني وماده198 قانون آيين‌ دادرسي‌مدني حكم به محكوميت خوانده بپرداخت دوميليون‌ ريال بابت اصل‌خواسته و بپرداخت سي و يك هزار ريال بابت هزينه دادرسي درحق خواهان صادر واعلام مينمايد.