طنز تاریخ: چرند و پرند مقالة

"«مجله فردوسی» بعد از آن‌که یک دسته‌ی پنجاه نفری‌ از طلاب مطول خوان‌1،نصف حاجی‌ها و کربلایی‌های شهر و تقریبا تمام‌ شاگردان حوزهء درس شیخ ابو القاسم، حکم قتل ما را دادند2و چند دفعه‌ (همان طور که عثمانی‌ها به سر حد اورمیه حمله می‌کنند،همان طور که‌ قونسول‌های ایران به حاجی‌ها حمله‌ می‌کنند،همان طور که شاه زاده‌ نصر?الدوله به نان ذرت خورهای‌ کرمان حمله می‌کند،همان طور که سید عباس خان ینگی امامی به رعیت‌های‌ خالصه حمله می‌کند،و بالاخره همان‌ طور که بعضی از آقایان به قاب پهلو و سینه مرغ حمله می‌کنند،به اداره‌ صور اسرافیل حمله کردند. من هم سپردم که بگویید: دخو خلوت رفته،آن وقت یک سره به‌ اطاق رفتم،و همان طور که پاره‌ای‌ از مکتب‌دارها مثلا بلاتشبیه،پاره‌ای‌ طلبه‌های مدرسه نظامیه‌ی بغداد، که می‌خواهند شاگردهای مزلف‌4 خودشان را درس بدهند یا می‌خواهند مثلا زبانم لال،زن‌هایی را که هنوز به‌ حد یأس نرسیده‌اند صیغه بکنند،کاغذ لوق حجره را پیش می‌کنند،من هم در اطاق را پیش کردم."