ملخص الجهاز:
"پیش از این تأکید شد که ابتلای کودک به برخی بیماریها از تنش در خانواده نشأت میگیرد و بیماری کودک هم به بروز فشارهای روانی در خانواده منجر میشود،به هرحال خانواده در حمایت کودکان بیمار، اعمال شیوههای موثر درمانی و کمک به آنها در سازگاری،نقش موثری را ایفا میکنند.
بههرحال این اثرات منفی در مورد همه کودکان صدق نمیکند و اگر یکی از والدین بتواند طی دورهء بستری شدن تمام مدت را در کنار فرزند خود بگذراند وی دچار هیچگونه ناراحتی نمیشود سابقهء جدایی از والدین به هنگام بستری شدن در بیمارستان، واکنش کودکی که سابقا از والدین خود جدا شده،متفاوت از دیگران است چرا که تجربه کاملا وی را تحت تأثیر قرار میدهد.
فشار روانی مراقبت از کودک بیمار از میزان اعتماد به نفس والدین میکاهد بیمار چنین تأثیری بیشتر در مورد مادران مشاهده شده است (johnsin 1985) اثرات روانی بیماریهای مزمن بر کودکان ابتلا به بیماریهای مزمن خطر بروز مشکلات عاطفی و رفتاری را در کودکان افزایش میدهد.
همچنین مشاهده شده که در مورد کودکان بیمار مبتلا به آسم توجه افراطی والدین موجب میگردد که آنان به دستور العملهای پزشک بیاعتنا شده و یا اعمالی را انجام دهند که حملات آسم را تشدید کند (Matus 1981) تأثیر بیماری کودک بر اعضای خانواده خواهران و برادران کودک بیمار غالبا نسبت به وی همدردی نشان میدهند؛در عین حال رفتار والدینشان را توام با ارفاق دانسته و حمایت آنها را بیش از حد تلقی میکنند.
زمانی که طی مصاحبهای از این افراد سؤال شد که چه توصیهای برای والدین کودکان سرطانی دارند اکثر آنها اظهار داشتند که کودک را باید از واقعیت آگاه ساخت ولو اینکه چنین آگاهی باعث پریشانی وی شود."