خلاصة:
در این نوشته سعی شده است از میان روشهای مختلف ارجاع به منابع انگلیسی، یکی از رایجترین و شاید معتبرترین آنها به خواننده معرفی شود. مخاطبان این نوشته آن گروه از اندیشمندان فارسی‌زبان‌اند که برای کنفرانسهای ملی و بین‌المللی و یا مجلات علمی، به زبانهای انگلیسی و فارسی، مقاله تهیه می‌کنند و یا دست‌اندرکار تألیف کتاب به هر دو زبان‌اند. موضوعاتی نظیر ارجاع به کتابها و ارجاع به گردآوریها و پایان‌نامه‌های منتشرنشده از مباحث مورد توجه در نوشتة حاضر است. صرف‌نظر از تلاش برای نشان دادن نقاط قوت روش مورد نظر و تأکید بر پرهیز از شیوه‌های گوناگون و بعضا نه چندان درست ارجاع‌دهی، هدف اصلی نویسنده کمک به یکدست کردن روشهای ارجاع به منابع انگلیسی است.
ملخص الجهاز:
"نکتة قابل تأمل در مورد محل انتشار منبع آن است که برخی از مؤسسات بزرگ انتشاراتی (مانند Sage وRoutledge) کتابها یا مجلات علمی و تخصصی خود را همزمان در کشورهای مختلف به چاپ می‌رسانند؛ در نتیجه، در برخی ارجاعات نام تمامی یا بسیاری از این شهرها نیز قید می‌شود.
A handbook of qualitative methods for mass communication research.
برای درج نام ناشر و محل انتشار، چند استثنا وجود دارد که در اینجا به دو مورد آن اشاره می‌شود: نخست اینکه در مورد ناشران دانشگاهی باید توجه داشت که عنوان کامل ناشر همراه با نام دانشگاه قیـد شود.
در بخش اول، ترتیب و شیوة درج اطلاعات تا مرحلة ثبت عنوان مقاله به همان ترتیبی است که قبلا در نحوة ارجاع مستقیم به کتاب عنوان شد، با این تفاوت که عنوان مقاله برجسته نمی‌شود.
به این ترتیب، بعد از ثبت بخش اول و یا اطلاعات مربوط به مقاله، با یک فاصله کلمة In با حرف بزرگ I نوشته می‌شود و بعد از آن، برخلاف شیوة ثبت اطلاعات مربوط به مؤلف در ارجاع مستقیم و یا اطلاعات مربوط به نویسندة مقاله در شیوة یاد شده، نام ویراستار با حرف یا حروف بزرگ نام‌های کوچک اول و یا دوم قید می‌شود و آنگاه نام‌خانوادگی نوشته می‌شود.
ارجاع به مقالات ارائه شده در گردهماییها ارجاع به مقالات ارائه شده در گردهماییها تا مرحلة پایان عنوان مقاله شبیه ارجاع مستقیم به کتاب است، با این تفاوت که در بخش تاریخ انتشار، بعد از قید سال، ماه انتشار هم نقل می‌شود."
(
, 
, 
)
