خلاصة:
در میان تسلیحات کشتار جمعی،سلاح میکروبی به دلیل سهولت در دسترسی و به کارگیری(از نظر فنی و اقتصادی)و دشواری از نظر آشکار سازی(تأخیر زمانی)،از اولویت خاصی در برنامههای تسلیحاتی کشورها برخوردار است.از طرفی به دلیل ارتباط ساختاری و ارگانیک به خصوص با صنایع دارویی و بهداشت و درمان، اکثر کشورها با نظارت و کنترل بین المللی توافق چندانی ندارند.منافع اقتصادی و نظامی کشورهای صنعتی نیز مانع حمایت لازم از روند کنترل بین المللی گردیده است.در طول 70 سال گذشته(از شکل گیری کنوانسیون شیمیایی 1925 ژنو که اشاراتی به سلاحهای میکربی داشت)،همواره تدابیر بین المللی در خصوص کنوانسیون میکروبی، دستخوش فراز و نشیبهای سیاسی و تبعات و ویژگیهای تسلیحات میکروبی گردیده است.در سلاح میکروبی مشابهتهای گستردگی تسلیحات متعارف-کشندگی سلاحهای شیمیایی و غافلگیری و اثرات بیولوژیکی سلاحهای هستهای مشاهده میشود.این عوامل افزون بر سهولت دسترسی توسط کشورهای کوچک باعث نگرانی شدید کشورهای غرب گردیده است.در این مقاله ضمن مروری تاریخی بر تحولات بین المللی،مفاد کنوانسیون میکروبی،نقاط ضعف کنوانسیون،کنفرانسهای بازنگری و چشمانداز آینده به رشته تحریر درخواهد آمد.
ملخص الجهاز:
"این تکنولوژی میتواند در جهان گسترش یابد،لذا شانس استفاده از سلاح بیولوژیک در قرن آینده اعم از جنگ یا تروریسم و یا خرابکاری اقتصادی بیشتر میشود7 مفاد کنوانسیون میکروبی ماده 1 کنوانسیون سلاحهای بیولوژیک میگوید: دولتهای عضو این کنوانسیون متعهد میشوند که هرگز تحت هیچ شرایطی به توسعه،تولید ذخیرهسازی و یا روشی دیگر بدست آوردن و یا نگهداشتن عوامل میکروبی و سایر عوامل بیولوژیکی یا سمی از هرمنشاء یا روش تولید که باشد در نوع و میزانی که توجیهی برای پیش-درمان،حفاظت و یا سایر مقاصد صلحجویانه نداشته باشد،دست نزنند.
در بیانیه نهایی این کنفرانس موارد زیر به طور خلاصه مورد بحث قرار گرفت:از کشورهایی که اعلان کردهاند سلاحهای بیولوژیک خود را تخریب و یا برای مقاصد صلحجویانه به کار گرفتهاند تشکر شده است و از سایر کشورها نیز خواسته شد که چنین کنند.
از طرف دیگر،استدلال بعضی از کشورها که تاکنون اطلاعات ندادهاند این است که اگر ما اطلاعات خود را بدهیم و به کنوانسیون اعتماد کنیم چه چیزی در قبال آن خواهیم گرفت؟چ تناقص اصول در روح ماده 01 کنوانسیون مبنی بر تبادل کامل مواد و وسایل و دادههای تحقیقات بیولوژیک جهت مقاصد صلحجویانه و انسان دوستانه از یک طرف و وجود اقدامات گروه استرالیا از طرف دیگر بر این تردید افزوده است که اگر کشورهای جهان سوم درهای خود را باز کنند آیا تضمینی برای انحلال گروههای فشار مانند گروه استرالیا وجود دارد؟اینها مباحثی جمهوری اسلامی ایران بود."