ملخص الجهاز:
"IB}1 در سال 1965 م،عارف تامر،محقق پرکار اسماعیلی پژوه،که خودپیرو شاخهای از اسماعیلیان سوریه است و از این رو از آثاری که به چاپرسانده باید با احتیاط فراوان بهره جست،متنی را با عنوان کتاب الایضاحبا انتساب به ابوفراس شهابالدین مینقی منتشر کرد.
این مطلب نشاندهندۀپیروی مؤلف کتاب الشجره از عقیدۀ نسفی صاحب کتابالمحصول استکه به عینه در دو کتاب الایضاح منسوب به ابوفراس و کتاب شجرةالیقینداعی عبدان قرمطی نیز آمده است.
به نظر میرسد که این دلایل برایعدم انتساب کتاب الشجره(الایضاح)به ابوفراس کافی باشد به علاوهعلیبن محمدبن ولید(متوفی 612 ق)در اثر خود به کتاب الشجرهاستناد کرده است،یعنی چند قرن قبل از تولد ابوفراس.
در مورد رد ادعایعارف تامر در چاپ دوم کتاب الایضاح با عنوان شجرةالیقین نیز نیازی به&%06826DMKG068G% ارائۀ دلیلی نیست،چرا که تامر خود دلیلی بر این انتساب ارائه نکرده است.
2. عبارتهای فراوانی از نسفی و کتاب المحصول وی با عنوان«الحکیم الفاضل»آورده(تامر در چاپ الایضاح عبارات را چنین نقل کردهو در شجرةالیقین آن را به«الحکیم الصادق»تغییر داده که قرائت اولمرجح است)و در پی آنها عبارت(اعلیالله درجته)را آورده که نشانمیدهد این عبارت را مؤلف کتاب و نه کاتب نسخه افزوده است و تاریختألیف کتاب بعد از قتل نسفی(322 ق)است.
6 کاتی دربارۀ کتاب الشجره و مؤلف آن اسماعیل کمال پوناوالا،تکمیلگر فهرست مجدوع دربارۀ ابوتمامنوشته است:«ابوتمام از داعیان اسماعیلی که در نیمۀ نخست قرن ششمهجری/دوازدهم میلادی یا قیلتر از این زمان حیات داشته است».
اما بحث این بخش همانند باعبارتهایی است که ابوفراس در الایضاح آورده و تصریح کرده که ازکتاب المحصول نسفی آنها را نقل میکند."