خلاصة:
همگان خواهان دستیابی به راحتی و آسایش در زندگیاند، ولی آیا آرام و قرار گرفتندر دنیای پرآشوب ممکن است؟؛ دنیایی که به تعبیر امام علی(ع) «دار بالبلاءمحفوفة»؟ چه عواملی در زندگی آرامش روحی انسان را بر هم میزند و دارویشفابخشی که روح ناآرام او را تسکین بخشیده به ساحل آرامش رهنمون میسازدچیست؟ ایمان و آرامش به چه معناست؟ و ارتباط آن دو چیست؟ آرامش ایمانی چهجلوههایی در عقیده، اخلاق و عمل دارد؟ ایمان چگونه و با چه راهکارهایی آرامش رابه زندگی انسان هدیه میکند؟ و... اینها نمونههایی از سوالاتی است که مقاله حاضردرصدد پاسخگویی به آن است
ملخص الجهاز:
3. شداید و گرفتاریها بیماری، فقر، گرفتار شدن در گردونههای خطرات و بیش از همه بلاها و مصیبتها همواره انسان را مضطرب میسازد و در او ایجاد تشویش و نگرانی میکند؛ او میکوشد زندگی خود را سامان دهد و بیش و کم به خوشی نسبی دست مییابد، ولی طولی نمیکشد که مصیبتی بر او وارد میشود و بساط خوشی او را در هم میپیچد و قلب او را دچار اضطراب میکند.
در روایات معصومین(ع) ایمان مذهبی به منزله دژی استوار و مستحکم دانسته شده است که هر کس خویشتن را وارد آن سازد، ایمنی مییابد و از گزند همه ناملایمات و گرفتاریهای دنیا مصون میگردد و این امنیت در قیامت نیز به صورت ایمنی از عذاب و ورود به دارالسلام بهشت تجلی میکند، چنان که از امام رضا(ع) از پدران بزرگوارش از رسول خدا(ص) نقل شده که خداوند متعال فرمود: توحید، دژ و قلعه الهی است و هر کس موحد شد داخل این قلعه شده و از عذاب الهی ایمن است؛ «لا اله الا الله حصنی و من دخل حصنی امن من عذابی.
» 1 امیر مؤمنان علی(ع) میفرماید: اگر کسی یک خصلت از خصال خیر در او باشد کافی است که سایر صفات و خصلتهای او را تحمل کنم و ببخشم، مگر دو چیز را: یکی بیعقلی، دیگری بیایمانی؛ زیرا جایی که دین و ایمان نیست، امنیت (اعتماد و اطمینان) نیست و (انسان همواره نگران و هراسناک است و) با ترس و دلهره زندگی گوارا نیست.