ملخص الجهاز:
"برای مثال مؤلف کتاب که ظاهرا نام اصلی آن همان گونه که در صفحۀ نخست کتابآمده،اصول النحل التی اختلف فیها أهل الصلاة است،در ذکر امامیهتنها تا امام رضا علیه السلام(متوفی 203 ق)سخن گفته و اشارهای نیزبه وفات آن حضرت نکرده و مینویسد:«و الی هذا الموضع انتهیاختلاف أصحاب الامامة القائلین بالنسق فی الوقت الذی کتبنا کتابناهذا»(ص 48).
21 ابو القاسم بلخی،از رجال معتزلی عصر غیبت صغری،در کتابمقالات الاسلامیین خود که تنها منتخبی از آن در المغنی قاضیعبد الجبار معتزلی باقی مانده است،ویژگی تفکر امامیه را چنین ذکرمیکند:«امامیه با باور این که پیامبر(ص)بر امامت علی علیه السلامبه نص و به نام وی تصریح و آن را بر همگان اعلام کرده است،متمایزمیشوند.
بر اساس این اسناد کهاحادیث را از امام صادق علیه السلام به چهار واسطه نقل کرده و با توجه به روایتی از حسن بن محمد بن سماعه(متوفی 263 ق)به یک واسطه،وی را میتوان از رجال واقفی دورۀ غیبت صغری دانست.
در این کتاب کهبخشهای مهمی از آن را شیخ صدوق در معانی الاخبار نقل کرده،درسه بخش به ترتیب ابن قبه از مسئلۀ حدیث غدیر خم،حدیث منزلت وعصمت امام بحث کرده است.
ابن قبه با توجه به همین عقیده به نص و لزوم وجود امامی معصومدر هر عصر اندیشه غیبت را چنین تبیین میکند:«در موضوع غیبتامام زمان علیه السلام ابن قبه بر این نکته اصرار و تاکید داشت که اینعقیده،نتیجۀ منطقی و ضروری مبانی مذهب حق شیعۀ امامیۀ درمسئلۀ امامت است و نباید به تنهایی و جدا و مستقل از کل نظام موردبحث قرار گیرد.
عمری به فعالیتهای خود اشاره کرده و میگوید:«ما مسئلهغیبت را نزد سلطان(مقصود المعتمد علی الله دورۀ حکومت 256-279)این گونه جلوه دادهایم که ابا محمد(امام حسن عسکری)در گذشته است و او را فرزندی نیست."