جایگاه لیبرالیسم، سوسیالیسم و دموکراسی در جهان جدید محادثة ومقابلة

"این برای مسلمانان که این پدیده را غارت‌گر مواریث علمی،فرهنگی،دینی و سنتی نیاکانشان می‌دانند،نگران کننده است؛ «بنیادگرایی اسلامی»یکی از واکنش‌های آنها در مقابل این امر است و شاید واکنش‌های‌ دیگری نیز صورت پذیرد. جایگاه لیبرالیسم،سوسیالیسم و دموکراسی در جهان جدید گفت‌وگو با رضا خجسته رحیمی آزاد،81 و 18/1/91 * دموکراسی،نظامی است که به دو اصل اساسی در راهبرد امور جامعه معتقد است:یکی، مشروعیت یافته‌های علمی در حل و فصل مسائل؛دیگری،مشروعیت اکثریت آرای‌ عمومی،در جایی که علم از پاسخ عاجز مانده و یا هنوز به نتایج قطعی نرسیده باشد. سوسیالیسم،یک گام از دموکراسی فراتر نهاده و علاوه بر دو اصل پیشین،به اصل دیگری‌ نیز معتقد است و آن،اصل تأمین نیازهای اولیه شهروندان است. در نظام لیبرالی قرن نوزدهم،صاحبان سرمایه،بر اساس منافع شخصی،مجاز بودند هرکالایی را که مایل بودند،تولید کنند. دولت نیز چنان‌ کوچک و ضعیف بود که توان رودررویی با این جریان را نداشت. در این نظام،دولت حق دخالت در امور اقتصادی و غیر اقتصادی مردم را ندارد؛ولی موظف‌ است شرایط انسانی شدن جامعه را فراهم نماید."