"خوارزمی می‌نویسد:حسین بن علی(ع)،در حالی که سوار اسب بود و شمشیری در کف داشت مقابل سپاه ایستاد و این اشعار را با صدایی رسا و حماسه‌گونه قرائت کرد: الموت اولی من رکوب العار و العار اولی من دخول النار انا الحسین بن علی آلیت ان لا انثنی احمی عیالات ابی امضی علی دین النبی مرگ بهتر از پذیرفتن ننگ است و پذیرفتن ننگ بهتر از قبول آتش من حسین بن علی هستم.
سوگند یاد کرده‌ام که در مقابل دشمن سر فرود نیاورم، من از اهل و عیال پدرم حمایت می‌کنم.
2-آنان که هستی و جان خویش را به محبوب تقدیم می‌کنند و تنها با خدای خود معامله می‌کنند در دشوارترین صحنه‌ها لبخند می‌زنند و آرامش و لذتی شگفت را در لحظهء رویارویی با دشمن در خود احساس می‌کنند.
صحنهء شهادت یاران،جدا شدن سر عزیزان،برق شمشیرها،باران تیرها در ارادهء امام و یاورانش خلل نمی‌آفرید و این تأثیر ایمان الهی و محبت محبوب در جان رهروان راه حقیقت و روشنی است."
(
, 
, 
)
