خلاصة:
کامپیوترها ظاهرا تواناییهای گوناگونی را برای انسان ایجاد کرده و تسهیلاتی را در اختیار، گذاشتهاند، اما همه این تواناییها و تسهیلات ستودنی
نیستند. یکی از این تواناییها، هدایت و کنترل جنگهای عظیم و گسترده اتمی است که میتواند تنها در چند دقیقه به نابودی جهان بیانجامد. بعد
خطرناک مسأله در آنجاست که در این بخش، کامپیوتر بیش از انسانها در روند تصمیمگیری نقش ایفا میکند...
ملخص الجهاز:
"مسألهای که همکاری دائم ارتش و کامپیوتر را بسیار وحشتناک میسازد، این است که کامپیوترها مقدار زمان مورد نیاز برای تصمیمگیری را تا جایی کاهش دادهاند که تقریبا خودکار شدهاند؛ انسانها تقریبا نقشی ندارند.
اختراع کامپیوترها، که فن پرتاب موشکهای پیشرفته را ممکن ساخت، زمان میان تصمیمگیری و عمل را به کوتاهی زمان «فشار دادن یک دکمه» و نتیجه را به شدت کوتاه کرد؛ امروزه دیگر کلاهکهای موشک در بمب افکنهایی که صدای گوشخراش دارند، حمل نمیشوند بلکه توسط موشکهای تحت کنترل کامپیوتری هدفگیری شده و با سرعت خارقالعادهای از مرکز کامپیوتر نظامی به فضا شلیک میشوند.
این موضوع، پاسخی به این سؤال است که چرا انعکاسهای راداری ماه، سیستم Norad را مختل کرد: ماه در میان بلوکهای ساختمانی (جهان تعریف شده برای کامپیوتر) با توجه به آنچه برای کامپیوترها برنامهریزی شده، جایگاهی ندارند!
رفتاری که سیستم از خود نشان میدهد، کاملا به ساختار برنامهها بستگی دارد، به قوانین و روش هایی که این برنامهها بر پایه آنها طراحی شدهاند، اما همان گونه که طرح استراتژیک کامپیوتری میگوید، این غیرقابل پیشبینی بودن جنگ است که چنین تهدیدهای جدی را در مقابل ما قرار میدهد.
، اینها باور عمومی مردم است و هنوز، این حقیقت ساده که اگر کامپیوترها نبودند، فرایند و روند جنگ طولانیتر میشد و زمان بسیار بیشتری برای انسانها وجود داشت تا به فکر جانشینهای بهتری برای جنگ باشند، و این تنها به خاطر وجود کامپیوترها است که امکان و احتمال یک جنگ مجازی خودکار و جهانی، که در آن تخریب کامل جهان وجود خواهد داشت، مورد پذیرش عمومی نیست و همچنان بر خنثی بودن کامپیوترها تأکید میشود!"