مقالات اندیشه ای: گفتارهایی درباره «تقریب مذاهب» مقالة

در این مقاله با اشاره به ریشه ایده تقریب مذاهب اسلامی در آموزه‌های اصیل اسلام، به کوششاندیشمندان در این موضوع به صورت کوتاه اشاره شده و برای تبیین بیشتر «تقریب مذاهب» از امور زیر یادشده است: شیوه بیانیه و قطع‌نامه‌های عمومی؛ شیوه تدوین استراتژی؛ اهداف بلند مدت و کوتاه مدت؛برنامه سالانه؛ الگو قرار دادن اسلام و...در بخش معرفی فعالیت‌های صورت گرفته در موضوع تقریب در قرن اخیر، از دارالتقریب قاهره، تجربهموسسه خیریه آیت‌الله خویی (در لندن)، تجربه علمی «ایسسکو»، کوشش مجمع جهانی تقریب مذاهباسلامی و استراتژی آن، «سند عمان» در بیانیه صادره از سوی کنفرانس بین‌المللی اسلامی با عنوان«حقیقت اسلام و نقش آن در جامعه معاصر» و نیز قطع‌نامه شورای «مجمع بین المللی فقه اسلامی» درهفدهمین نشست، و سند مربوط به حوادث عراق که در مکه به امضای عالمان شیعه و سنی عراق رسیده،سخن به میان آمده و در پایان مقاله، متن «منشور وحدت اسلامی» که برای بیست و یکمین کنفرانسوحدت اسلامی در تهران (اردیبهشت 1387 ه .ق) پیشنهاد شده بود، آورده شده است.

در بخش معرفی فعالیت‌های صورت گرفته در موضوع تقریب در قرن اخیر، از دارالتقریب قاهره، تجربهمؤسسه خیریه آیت‌الله خویی (در لندن)، تجربه علمی «ایسسکو»، کوشش مجمع جهانی تقریب مذاهباسلامی و استراتژی آن، «سند عمان» در بیانیه صادره از سوی کنفرانس بین‌المللی اسلامی با عنوان«حقیقت اسلام و نقش آن در جامعه معاصر» و نیز قطع‌نامه شورای «مجمع بین المللی فقه اسلامی» درهفدهمین نشست، و سند مربوط به حوادث عراق که در مکه به امضای عالمان شیعه و سنی عراق رسیده،سخن به میان آمده و در پایان مقاله، متن «منشور وحدت اسلامی» که برای بیست و یکمین کنفرانسوحدت اسلامی در تهران (اردیبهشت 1387 ه . انتظارات مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی: مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی که ده‌ها تن از علمای مذاهب اسلامی از کشورهایمختلف جهان در آن عضویت دارند، یکی از مراکز مهمی است که به فراخوان‌های «تقریبی» و«وحدتی» در جهان اسلام، شناخته شده و راه همکاری سازنده میان پیروان مذاهب مختلف اسلامیرا هموار ساخته است؛ در این راستا، مجمع در پی تحقق هدف‌های زیر طی ده سال آینده است: 1ـ کوشش در جهت نزدیک نمودن اوضاع زندگی جامعه اسلامی به شرایط و اوضاع زمان پیامبراکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله از نظر توجه به برادری دینی و از میان برداشتن جو دشمنی و تعصب فرقه‌ای میان پیروانمذاهب اسلامی؛ 2ـ گسترش هم‌بستگی عملی موجود میان برخی مذاهب اسلامی، تا شامل تمامی مسلمانان ودیگر مذاهب اسلامی گردد؛ 3ـ پذیرفتن اختلاف میان مذاهب که برخاسته از اجتهادهای منضبط است، از سوی عموممسلمانان؛ 4ـ الگو قرار دادن رفتار ائمه و بزرگان مذهبی توسط پیروان مذاهب مختلف اسلامی.