ملخص الجهاز:
نویسندگان زن اگر از شیوه روایی دانای کل استفاده کردهاند نگاه زنانه خود را از آن طریق منتقل کردهاند و در شیوه روایت اول شخص یعنی راوی-قهرمان هم به هر حال این بینش و نقطه نظر شخصیت اول است که بیان میشود.
غیر از آن دلیل دیگری که میتوان اقامه کرد این ایت که چون زنان در بزرگسابی دچار محدودیتهایی در دنیای اطراف خود هستند، غم غربت در آن دنیا، آنها را به یاد روزهای آشنای کودکی میاندازد و دوستان و یاران همدم آن دوران را برای جبران خأ روحی این دروان جست و جوی میکنند.
سخن گفتن با خود و یا با زنان دیگر در داستان از ویژگیهای رمان زنانه است.
راوی رستمش را از دست داده است و بر این فقدان و هجران میگرید: «تو تنها دوستی بودی که داشتم، تو کودکیام بودی، هویتم بودی، همه چیزم بودی»(ص 24) از ویژگیهای رمان فمینیستی حضور پررنگ شخصیتهای زن در داستان نسبت به مردان است و اینکه معمولا شخصیت اول داستان هم زن است.
»(ص 169) در رمان چه کسی باور میکند غیر از توجه به اهمیت شخصیت اول شیرین، شورا که قهرمان داستان است دیگر شخصیتهای زن هم حضور و نمودی بیشتر دارند.
در طول رمان راوی میخواهد تا از این زندان بگریزد و در همان صفحه اول داستان میگوید که آدم شجاع باشد میتواند از آنها(ایستگاههای وسط راه)برای فرار استفاده کند.
در این رمان شیرین خود دلباخته جهان میشود و با ازدواج میکند اما حالا پس از گذشت سالها کمکم در مییابد که در درونش هیچ عشقی نسبت به شوهرش ندارد.