ملخص الجهاز:
"از دیگر کسانی که کاظمی چهره آنها را طراحی کرده دوست قدیمی او محمود جوادیپور است که دربارهء کاظمی چنین میگوید: «کاظمی و من سالها در کنار هم زندگی کردهایم.
فری فرزانه،که مرا در شناختن دوران زندگی کاظمی در پاریس یاری کرد،دربارهء حسین کاظمی چنین میگوید: «کاظمی نقاش بود و غیر از نقاشی هیچچیز نمیخواست.
» خاطره دیگری که از این دوران به یاد مانده،شرکت کاظمی در فیلم "منپارناس 19" (Montparnass-19 است که در آن کارگردان،به جای دستهای ژرار فیلیپ که نقش مدیلیانی را ایفا میکرد،دستهای کاظمی را برای فیلم برداری پسندید و به فری فرزانه،دستیار کارگردان که واسطهء شرکت کاظمی در این فیلم بود گفت:«میان این همه نقاش،فقط این دستها مال یک نقاش درست و حسابی است»(مجلهء گردون،شمارهء 34،1373) حسین کاظمی در سال 1958 به تهران بازگشت و یک سال بعد،با استفاده از یک بورس تحصیلی دولت فرانسه به شهر والوریس رفت و یک دوره سرامیکسازی دید و به ایران بازگشت.
در این نمایشگاه 25 طراحی او به فروش رفت و خانواده کاظمی به خانه بین المللی هنرمندان راه یافتند،و دو سال در آن اقامت گزیدند.
در نقدی که ملکی بر این نمایشگاه نوشت چنین آمده است: «آثاری به جا مانده از 17-18 سال پیش استاد حسین کاظمی از انباری بیرون کشیده و در گالری سیحون به نمایش گذارده شده.
طی چند سال اخیر پنجبار زیر عمل جراحی رفت،ولی حتی در بیمارستان نیز،لحظهای از کار بازنماند و با وجود درد شدیدی که همواره او را آزار میداد،مرتب طراحی میکرد و حتی پرتره طبیب معالجش را نیز به تصویر درآورد و در خانه همچنان،به تدریس نقاشی ادامه داد."