ملخص الجهاز:
"توضیحی که همراه عکس آمده است پیوند نزدیک بین جنگ،ناسیونالیسم و ورزش را چنین خلاصه میکند:«شهباز خرمشهری،دروازهبان منتخب تیم ملی برای بازیهای آسیایی نیز در عین فعالیت ورزشی،به عنوان یک سرباز در حال جنگیدن و حمایت از کشورش میباشد.
12بنابراین منطقی است اگر نتیجهگیری کنیم«به همان اندازه که یک ملت و یک جامعه تصورو ایدهای هستند که از شکلهای بازتابدهنده ساخته میشود،ورزش نیز به عنوان نمایش احساسات یک جامعه،قالب مناسبی برای بروز هویت ملی است»22یک تحقیق دانشگاهی مربوط به سال 3991 درباره انگیزههای ورزشکاران و قهرمانان برای شرکت در یک مسابقه و درک آنها از وظیفه ملی نشان داد که ورزشگاه(استادیوم) به نحو بارزی موجب شکلگیری تصور از جامعه ملی است.
شاید به همین دلیل است که سرپرست تیم کشتی ایالات متحده تماشاچیان ایرانی را بهترین تماشاگران نامیده بود74»میتوان اظهارات آندرو استورگنل،سرپرست تیم والیبال استرالیا را خاطرنشان کرد که پیش از دیدارش از ایران در سالهای 8891 و 8991 جمعیت تماشاچیان ایرانی را بسیار متساهل توصیف کرده بود و اینکه این تماشاچیها چگونه تیم استرالیا را نیز تشویق میکردند.
»15راجر میلا،بت فوتبال کامرون نیز وقتی که میگوید«از موهبت فوتبال است که یک کشور کوچک میتواند بزرگ شود»در واقع همین حرف را میزند25یک تماشاچی ایرانی در مورد پیروزی تیم ایران بر ایالات متحده در جهام جهانی میگفت:«ما ناچار بودیم این بازی را ببریم،تا دیدگاه جهانیان را نسبت به خودمان تغییر دهیم.
در عین حال هر چند اقتدار دولت از طریق اعتراضات و گاه نیز شورشهای مقطعی تضعیف شد،اما باید اذعان کرد خشونتی که در این رفتارها وجود داشت از فقدان مدارا حکایت میکرد و جامعهء مدنی سالم بدون مدارا منتفی است.
Ali Rezali,"Iran's New Political Football:Soccer,"International Herald Tribunce,20 March 1998."