خلاصة:
هدف تحقیق حاضر عبارت است از بررسی تاثیر برنامه 9 هفته ای تمرینات هوازی با شدت 70 تا 80 درصد حداکثر ضربان قلب برآوردی بر غلظت هورمونی و مارکر تشکیل متابولیسم استخوان در زنان جوان. به همین منظور 22 زن سالم و جوان داوطلب و غیر ورزشکار شهرستان ارومیه با میانگین سنی 27.13±3.69 سال، به صورت تصادفی در دو گروه کنترل و تجربی در این پژوهش شرکت نمودند. گروه تجربی به مدت 9 هفته و هر هفته 3 جلسه و در هر جلسه به مدت 45 دقیقه تمرینات هوازی با شدت 70 تا 80 درصد حداکثر ضربان قلب برآوردی را اجرا کردند، اما گروه کنترل در هیچ مداخله ای شرکت نداشتند. از گروه کنترل و تجربی در قبل و بعد از شروع برنامه تمرینی به منظور اندازه گیری فاکتور هورمونی و آنزیمی نمونه گیری خون به عمل آمد. تعیین پاراتورمون به روش ELISA و الکالین فسفات به روش DGKC صورت گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS و روش آماری t جفت شده و ANCOVA در سطح معناداری P<0.05 استفاده شد. نتایج نشان داد در گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل، پس از 9 هفته تمرینات هوازی پاراتورمون و الکالین فسفات به طور معناداری افزایش یافتند (P<0.001). یافته های پژوهش نشان می دهد 9 هفته تمرینات هوازی موجب افزایش برجسته ای در میزان پاراتورمون و الکالین فسفات می شود. بر همین اساس، برنامه های فعالیت بدنی هوازی با شدت های مورد نظر در تحقیق حاضر با هدف پیشگیری از بروز پوکی استخوان در این گروه از زنان جوان به کار گرفته شد.
ملخص الجهاز:
"مقایسهء میانگین تغییرات پاراتورمون(پیکوگرم بر میلیلیتر)در زنان جوان گروه تجربی و کنترل قبل و بعد از 9 هفته برنامهء تمرینات هوازی (به تصویر صفحه مراجعه شود) (به تصویر صفحه مراجعه شود) شکل 1.
مقایسهء میانگین تغییرات الکالین فسفات(واحد بین المللی بر لیتر)در زنان جوان گروه تجربی و کنترل قبل و بعد از 9 هفته برنامهء تمرینات هوازی (به تصویر صفحه مراجعه شود) (به تصویر صفحه مراجعه شود) شکل 2.
مقایسهء میانگین تغییرات الکالین فسفات(واحد بین المللی بر لیتر)در زنان جوان گروه تجربی و کنترل قبل و بعد از 9 هفته برنامهء تمرینات هوازیبحث و نتیجهگیری در این پژوهش تغییرات میزان پاراتورمون در گروه تجربی که به مدت 9 هفته تمرینات هوازی با شدت 70 تا 80 درصد حد اکثر ضربان قلب برآوردی را انجام میدادن بهطور معناداری افزایش یافت(001/0 P> )،بهگونهای که این افزایش برابر 73/13 درصد بود،ولی غلظت پاراتورمون در گروه کنترل تغییرات معناداری نداشت.
همچنین،نتایج تحقیق حاضر نشان داد الکالین فسفات تحت تأثیر 9 هفته تمرینات هوازی با شدت 70 تا 80 درصد حد اکثر ضربان قلب برآوردی به طور معناداری افزایش یافت(001/0 P> )،به گونهای که این افزایش برابر 86/11 درصد بود،ولی غلظت الکالین فسفات در گروه کنترل تغییرات معناداری نداشت.
نتایج تحقیق حاضر نشان میدهد غلظتهای پاراتورمون و الکالین فسفات در این گروه از زنان جوان تحت تأثیر 9 هفته تمرینات هوازی افزایش یافت،که شامل فعالیتهای با تحمل وزن بدن و با شدت 70 تا 80 درصد حد اکثر ضربان قلب برآوردی بود و بیانگر تأثیر مطلوب نوع ورزش، شدت،و مدت فعالیت در زنان جوان است."