نیم نگاه: گالری گردی مقدمة ومراجعة

"[نیم نگاه‌] گالری گردی سید امیر سقراطی:شهر گالری بزرگی است با ظرفیت‌ها و قابلیت‌هایش که می‌تواند برای نمایش آثار هنرمندان مورد استفاده واقع شود؛هرچند در ایران کمتر مجال بروز به آن داده شده است. جدای از جنبهء اعتراضی یا گمنام ماندن هنرمند در این گونهء هنری،انگیزه و شور هنرمندان گرافیتی مورد اهمیت و توجه‌ است؛چون می‌پذیرند اثر هنری،به جای قرار گرفتن در کارگاه شخصی یا منزل خریدار،بر دیوارهای شهر خلق شود و برای مدتی نامعلوم در برابر چشم عابران و رهگذران خودنمایی کند. انسان معلق در فضایی‌ وهم‌آلود و شاعرانه در آثار امید حلاج،عدم حضور انسان در فضایی ساکن و سرد و بی‌خاطرهء قاسم محمدی و فضای‌ اکسپرسیو و خواب‌گونه در آثار مهدی فرهادیان را می‌توان با ریزبینی،تأویل و کنکاش به فضای معاصر ایران مرتبط دانست‌ (شاید اگر شهریار احمدی بر نامگذاری آثارش،که متأثر از ادبیات کهن و بخصوص مثنوی معنوی است،تأکید نداشت، ذهن مخاطب را برای پذیرفتن و دیدن یک نقاشی معاصر و هم‌اکنون باز می‌گذاشت."