ملخص الجهاز:
"بسیاری از معماران و متفکران دیگر حوزههای هنر باز آفرینی«آنی»را که در معماری گذشته است مقصد نهایی تمامی جوششها و کوششها دانستهاند و برای درک و تبیین کیفیت از دست رفتهء گذشته و شیوهء دست یابی به آن در معماری امروز، جستجوهای بسیاری صورت دادهاند-طیف وسیعی از تتبعات که در آنها،به رغم تفاوتهای بسیار در شیوهء تحقیق و نتایج،دو رویکرد کلی در جستجوی کیمیای فضایی گذشته دنبال شده است.
درستی این باور را میتوان از طریق نتایج عملی آن آزمود:اگر قواعد و اصول شکی(صوری)و هندسی،آفریننده و منشأ«آنی»بوده باشد که در معماری گذشته حضور دارد، به کارگیری آنها باید سبب باز آفرینی این کیفیت در معماری امروز شده باشد؛حال آنکه تجربههای واقعی معماری که تا کنون بر اساس این نظریهها صورت گرفته هرگز دارای چنین کیفیتی نبوده است.
قواعد و دستورهای معماری نیز،مانند هر آیین دیگری که به زندگی انسان گذشته نظم میداد، از باوری مشترک به حقیقت جهان زاییده میشد که مایهء وفاق و سبب هم جوهری وجوه مختلف هستی بود.
به همین سبب،بر خلاف انشقاق و گسست و نسبیت که عناصر پایهء گفتار امروز جهان است، عنصر مرکزی و هستهء گفتار جوامع پیشین بر وحدت بنا شده بود که از طریق دستورهای زندگی و قواعد عملی در همهء شئون انسانی،همچون صناعت،از هنر و معماری تا برپا داشتن شهرها،جاری میشد.
در مقابل،«تفکیک»که هستهء اصلی اندیشهء ماست،سبب شده است که معماران امروز نه تنها با زبان و بیان معماران گذشته بیگانه باشند،که در میان خویش نیز زبانی مشترک برای گفتگو نیابند و با دیگر مردمان جامعه نیز احساس بیگانگی کنند."