ملخص الجهاز:
"در ازای این سده روزنامهنگاری در جامعه ایرانی و در سیاست ایران سهمی بسیار
در این گفتار تأکید بر سیاستگران روزنامهنگار است و تأثیری که روزنامهنگاری بر جریان سیاست ایران گذاشت.
گروهی از بهترین استعدادهای سیاسی و نظامی آن روز ایران آغاز کرده بود
و"سیستماتیک"برای بیرنگ و بیچیز کردن طبقه سیاسی ایران به شمار آورد
اسلام در همان نخستین سالها نشان داده بودند که مذهب سیاسی تا کجاها خواهد رفت امتیاز دادن به آخوندها و راه آمدن با آنها بر رویهم یکی از
آنها هردو پروراننده و الهامبخش روشنفکران بیشماری شدند که روزنامهنگاری را به عنوان گذرگاه عمل سیاسی،پیشه خود ساختند یا زمینه
خود به روزنامهنگاران و روشنفکران با نخستین پادشاه پهلوی همراه بود و
روزنامهنگاری چنان قدرتی در جامعه و سیاست ایران شده بودند که نمیشد
با بالا گرفتن قدرت شخصی پادشاه روزنامهها نیز مانند احزاب آزادی خود
فضای سیاست ایران در آن دوران چنان ناسالم شده بود که پیروزمندان و شکست
روزنامهنگاری در ایران چنان در سایه سیاست بود که بسیار دیر به مرحله
سیاسی میافزودند،گشوده بود به آزادی بسیار بیش از روزنامههای روزانه،اما آن روزنامهها نیز بستری بودند که بسیاری استعدادهای روزنامهنگاری را در
و جهانگردی نتیجه منطقی و تا حدی ناگزیر سیاسی بودن آیندگان به این معنی بود:با همه نفوذ فراوان روزنامه،با روزنامهنگاری کار زیادی نمیشد کرد.
بیشمارند و یک ارتش بزرگ روشنفکران برای نخستین بار در تاریخ ایران پشت
این رهگذر سیاست نیز در سدهء ما ابعاد و معنی واقعی خود را یافته است:آزاد
عصر روشنفکر-روزنامهنگار-سیاستگر در ایران تازه آغاز شده است."