ملخص الجهاز:
بالاخره برای انتخاب چهار نفر که به خاطر استعفا یا وفات هیأت بیست نفری علمای معرفی شده از تعدادشان کاسته شده بود پس از دو جلسه گفتوشنود و استدلال و براهین،رأی گرفته شد و آقا شیخ اسماعیل محلاتی و آقا شیخ اسماعیل رشتی با 56 و 43 رای انتخاب شدند و در مرحله بعدی برای دو نفر دیگر حاج محمد هادی قاینی و حاج میرزا ابو الحسن انجزی منتخب گردیدند(این دو نفر به قیدقرعه انتخاب شدند)و به این ترتیب عده علمایی که باید افراد طراز اول از میان آنان انتخاب شود به حدنصاب بیست نفر رسید،ولیکن مجلس مسأله انتخاب سه نفر طراز اول را که رسما بایستی مانند مدرس و امام جمعه خویی در جلسات مجلس شرکت کنند و در هر موضوعی اظهارنظر نمایند،فرصت اقدام و انجامش را نیافت و یا دستهایی پنهانی این فرصت را ندادند،لذا از علمای خمسه ناظر بر قوانین،طبق اصل 2 متمم قانون اساسی فقط مدرس و امام جمعه خویی در مجلس ماندند که اولی به خاطر شجاعت و درخشندگی تفکر سیاسی و اجتهادش تا پایان دوره ششم نماینده مردم تهران بود و تابود مجلس روح و حرکت داشت و دومی به خاطر همراهی باعمال قدرت و سکوت و دلبستگی به تعینی که داشت پس از دوره ششم و تثبیت اقتدار و سلطه دیکتاتوری رضاخان،باز هم در مجلسشورای ملی به نام نماینده جای داشت و بعد از او هم یکی از فرزندانش(مرحوم جمال امامی) کرسی پدر را به ارث برد و آقا شیخ هادی هم که به عضویت مجلس درآمده بود طی تلگرافی در پاسخ معروض داشت«عجالتا به ملاحظه سردی هوا،ضعف چشم که مخصوصا در این زمستان عارض گشته با کمال تأسف خود را از مسارعت به نیل این سعادت معذور میبیند»و تلگراف او در جلسه 210-14 صفر 1329 برای مجلسیان قرائت گردید.